Τα πουλιά ψάλουν συνέχεια εγκώμια στον Κύριο.Ξεκινούν το τραγούδι τους νωρίς,από τις τρεις τα χαράματα και δεν σταματούν πριν τις εννιά.Στις εννιά ησυχάζουν λιγάκι-τότε είναι που βγαίνουν να αναζητήσουν τροφή για τα μικρά τους.Κατόπιν,αρχίζουν και πάλι τους ύμνους.Κανείς δεν τους λέει να υμνούν-απλώς το κάνουν.
Κι εμείς;
Εμείς είμαστε πάντοτε κατσούφιδες και κατηφείς.δεν έχουμε ποτέ διάθεση για τραγούδι ή για οτιδήποτε άλλο.Πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των πουλιών.Είναι πάντοτε χαρούμενα ενώ εμείς ενοχλούμαστε πάντοτε από κάτι.Τι είναι αυτό που μας ενοχλεί;Τίποτα στην πραγματικότητα....Έτσι δεν είναι;
Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα
από το βιβλίο "Οι λογισμοί καθορίζουν τη ζωή μας"
..κι όταν οι άνθρωποι ακούνε κάποιον συνέχεια να τραγουδάει του τη λένε κι από πάνω.. ή τον βγάζουνε χαζό. Ωραίος ο παππούλης τραγουδιάρης. Θα του αφιερώσω μια καντάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχαχαχαχαχα!πραγματικά απολαμβάνω τα σχόλια σου και είμαι σίγουρη ότι θα την απολαύσει με χαρά!!!!!
Διαγραφή:))))
Ωραίο παράδειγμα τα πουλάκια, πετουν κιόλας ελεύθερα! Μια χαρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφή