Τελευταία Νέα

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2016

Ικεσία Ελπίδας



Γιατί τόσος πόνος Χριστέ μου;
Γιατί βιώνουμε τόση θλίψη;
Γιατί μας είναι σε κάποιους τόσο δύσκολο να πιστέψουμε στην Αγάπη σου;
Γιατί νιώθουμε να χάνουμε την ελπίδα μας;
Που είσαι Κύριε;
Φανερώσου.

Έλα και μάθε μας να Σε αγαπούμε και μέσα στον πόνο.

Έλα και πάρε τα σκοτάδια της ψυχής μας και κάνε τα φως.

Έλα και χάραξε την ελπίδα στις ψυχές μας.


Υάδα





Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Εσύ; Ζεις ή απλά υπάρχεις;

Χριστός Ανέστη ναι.Που σημαίνει ότι νικήθηκε ο Θάνατος.Πώς δεν υπάρχει.Ελπιδοφόρο και παρηγορητικό.

Τι γίνεται όμως με τη Ζωή;

Τη Ζωή που περνάει και εμείς δεν ζούμε.Μη βιαστείς να μου πεις "μα πως εγώ ζω,αναπνέω,μιλάω,βλέπω ακούω κλπ κλπ.".
Δεν μιλώ για τη ζωή που πολλοί από εμάς κάνουμε μηχανικά.
Μιλώ για την ουσία της.Που είναι η χαρά του να ζεις.Η χαρά του να απολαμβάνεις τη μέρα,τη φύση,τη συντροφιά των αγαπημένων σου ανθρώπων,να χαίρεσαι που τους έχεις πλάι σου και όχι να τους θεωρείς δεδομένους.Τίποτε δεν είναι  δεδομένο σε αυτήν εδώ τη ζωή.Τίποτε.Και όμως δεν μπορείς να το καταλάβεις.Και μιζεριάζεις και θλίβεσαι.Και όλο ψάχνεις κάτι...κάτι άλλο που ούτε και συ ξέρεις ίσως τι ακριβώς είναι αυτό το κάτι τελικά.
Και;Που καταλήγεις;Στο να χάνεις το τώρα,τη στιγμή.Και μήπως τελικά αυτό είναι που λέμε Ζωή;

Άρα....δεν ζεις.Τραγική διαπίστωση...Δεν σε κατηγορώ,ούτε σε μαλώνω.Απλά προσπαθώ να σου πω να ζήσεις.Μη περιμένεις άλλο ψυχή μου.Γιατί όπως πολύ σοφά και σωστά λέει ο π.Χαράλαμπος μην περιμένεις να υπάρξουν οι τέλειες συνθήκες για να πεις θα ζήσω.Ζήσε τώρα.


Nα σε αγαπάς και να σε προσέχεις.Να μην ξεχνάς να αγκαλιάζεις που και που τον εαυτό σου.
Το έχει ανάγκη.


Τρίτη 16 Αυγούστου 2016

Ο γλυκασμός της Ψυχής μας....





Ο γλυκασμός των Αγγέλων...

 

..μα όχι μόνο των Αγγέλων αλλά και της ψυχής μας..
πλήθος πιστών τούτη την ημέρα -και όχι μόνον- συρρέουν να προσκυνήσουν το θείο αυτό δώρο που χάρισε ο Θεός...την πιο γλυκιά μητρική αγκαλιά που κλείνει μέσα της ολάκερη την πλάση.
Το χάδι στη λύπη μας.
Το στήριγμα στην ανάγκη και στον πόνο μας.

Την Θεοτόκο μας.

Εύχομαι  να την αγαπάμε και να προσευχόμαστε στην αγάπη που μας έχει.
Να μας προστατεύει και να μεσιτεύει για τον κόσμο όλο  στον αγαπημένο της Υιό.





Παρασκευή 1 Ιουλίου 2016

Εσύ που σαν παιδι πόνεσες πολύ...



Εσύ που κάποτε πόνεσες πολύ.Που μεγάλωσες δύσκολα και χωρίς την αγάπη που δικαιούσουν να έχεις ως παιδί.Που δεν κατάφερες να κάνεις κάποια από τα όνειρα σου πραγματικότητα γιατί δεν μπόρεσαν να σου προσφέρουν τα κατάλληλα εφόδια...που χρειάστηκε να μεγαλώσεις απότομα καταπιέζοντας την παιδική σου ανεμελιά για να μπορέσεις να ανταποκριθείς και να επιβιώσεις μέσα στις δύσκολες συνθήκες που σου παρουσιάστηκαν..
Εσύ που μετά από όλα αυτά μπορείς και στέκεσαι στα πόδια σου τόλμησε να πεις ένα μεγάλο Δόξα Τω Θεό για όσα έζησες.Γιατί αν δεν συνέβαιναν όλα αυτά στη ζωή σου,ίσως να μην είχες την σοφία να διακρίνεις πως η ευτυχία σου βρίσκεται στα απλά πράγματα,κι ίσως να μην μπορούσες να εκτιμήσεις τόσο πολύ την αγάπη,την αγκαλιά,το χαμόγελο,ή την αξία που έχει ένα και μονο χαμόγελο...
Και τέλος ίσως να μην είχες την  ψυχή που έχεις σήμερα...Μη βιαστείς να μου πεις πως είναι γεμάτη με πληγές που της δημιούργησαν φόβους και ανασφάλειες...το ξέρω...Μα μη στέκεσαι μόνο εκεί...κοίταξε την πιο βαθιά και δες! 
Στο βάθος κήπος!
Ένας κήπος γεμάτος από καρπούς αγάπης,συμπόνιας,προσφοράς και κατανόησης!
Τι πιο πολύτιμο από όλα αυτά θα μπορούσε να την κάνει να είναι σήμερα 
μια όμορφη και δυνατή ψυχή?!
Γι αυτό...

Μη φοβάσαι και μην λυπάσαι.
Ο Θεός ξέρει τι επιτρέπει για τον καθένα μας
και πάντα θα έχει για όλους μας!





Άμυ


Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

Λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς...



Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω, Σωτήρ μου κεκοσμημένον 
καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ, 
λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς,
 Φωτοδότα καὶ σῶσόν με.







Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016

Όλα ρυθμίζονται απ' τη θεία αγάπη. Δεν είναι τίποτε τυχαίο.



Του π. Ανδρέα Κονάνου – από την Ορθόδοξη Αλήθεια που κυκλοφορεί στα περίπτερα

Οταν προσεύχεσαι και νιώθεις τον Θεό, αλλάζεις σκεπτικό. Και λες πλέον: «Οχι μόνος μου, αλλά με τον Θεό. Διότι μόνος μου είμαι πολύ μικρός. Στενά τα όριά μου και τα μυαλά μου. Δεν βλέπω μακριά. Εσύ, Κύριε, φώτιζέ με και, τότε, δεν φοβάμαι».

Κι όταν είμαι στη δουλειά μου και με πάρουν ξαφνικά τηλέφωνο και μου πουν κάτι δυσάρεστο, δεν θα πανικοβληθώ. Θα πω μέσα μου αυτομάτως: «Τι έλεγα το πρωί; Κύριε, ό,τι κι αν γίνει σήμερα, ξέρω ότι είναι από Σένα. Εσύ το έχεις επιτρέψει. Εσύ το έχεις στείλει. Εσύ το γνωρίζεις». Και, έτσι, δεν είμαι μόνος. Η κατάσταση είναι υπό έλεγχο. Ολα ρυθμίζονται από τη θεία αγάπη. Ολα κανονίζονται. Δεν είναι τίποτε τυχαίο. Αφού το άφησε ο Θεός να γίνει, θα πει ότι είναι στα όριά μου, στις αντοχές μου και για το καλό μου».

Φυσικά, όλα αυτά δεν μπορείς να τα σκεφτείς την ώρα του τηλεφωνήματος. Η στιγμή που σου λένε μια δυσάρεστη είδηση σε βρίσκει αιφνίδια και τα χάνεις. Γι' αυτό, είναι ανάγκη να έχεις ήδη προπαρασκευαστεί ψυχολογικά, πνευματικά, συναισθηματικά και υπαρξιακά από το πρωί. Ετσι να ξεκινάει η ημέρα σου. Κι όταν ξαφνικά ακούσεις μια είδηση, καθώς θα είσαι προετοιμασμένος απ' το πρωί, θα βρεις τη δύναμη να πεις: «Τι έλεγα πιο πριν στον Χριστό; Αυτό. Να τώρα η απάντησή Του. Το θέλημά Του, λοιπόν, είναι αυτό: να δεχτώ την είδηση. Μια είδηση που ξέρει πολύ καλά ο Χριστός. Είναι εν γνώσει Του. Αυτός είπε “ναι” στο να γίνει. Αυτός έδωσε την έγκριση να συμβεί. Αφού έδωσε την έγκριση, θα πει ότι το αντέχω και πως κάτι καλό θα βγει. Κι ότι μου χρειάζεται αυτό που γίνεται. Αλλιώς, δεν θα γινόταν. Αν δεν έβγαινε κάτι καλό για την ψυχή μου, δεν θα επέτρεπε ο Θεός να γίνει». Τελείωσε.

Το επέτρεψε ο Θεός να γίνει; Τότε θα βγει κάτι καλό για την ψυχή μου. Καλό δεν σημαίνει πάντα κι ευχάριστο. Σίγουρα, ό,τι συμβαίνει στη ζωή μου δεν είναι οπωσδήποτε κι ευχάριστο, καλό και χαρούμενο. Πρόσεξε! Δεν λέω για ευχάριστα πράγματα τώρα. Μιλάω για ωφέλιμα. «Τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών». Τι συμφέρει την ψυχή μου; Αυτό. «Ναι, αλλά πόνεσα πάρα πολύ, έκλαψα, φοβήθηκα, λυπήθηκα». Ναι, αλλά συμφέρει την ψυχή σου και γι' αυτό έγινε. Αν το σκεφτώ έτσι, με την πνευματική λογική, ηρεμώ. Παίρνω τη θέση μου στη ζωή, ταπεινώνομαι, γαληνεύω. Και μου φεύγει το παράπονο προς τον Θεό.

«Γιατί δεν μ' αγαπάς, Κύριε;» Και σου απαντά: «Γιατί, παιδί μου, λες ότι δεν σ' αγαπάω; Εσύ δεν μου 'πες το πρωί να σε βοηθήσω; Λοιπόν, η σημερινή παιδαγωγία μου είναι αυτό που σου συνέβη. Το σημερινό φάρμακό σου είναι αυτό. Για να κάνω το άγαλμα, πρέπει να χτυπήσω λίγο το μάρμαρο και να πετάξω κάποια κομμάτια του, ώστε να βγει από κάτω το ωραίο σχέδιο. Λοιπόν, σήμερα σε πόνεσα σε αυτό το σημείο. Ξέρω ότι πόνεσες. Αλλά δεν γίνεται αλλιώς».

Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Στο βάθος κήπος» που μόλις εκδόθηκε

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

ΜοιράζομαΙ


Η ζωή μόνο όταν τη μοιράζεσαι υπάρχει.

Ο πόνος μόνο όταν τον μοιράζεσαι καταλαγιάζει,μαλακώνει.

Η αγάπη μόνο όταν τη μοιράζεσαι ανθίζει.

Η χαρά μόνο όταν τη μοιράζεσαι σκορπιέται και απλώνει.

Κανένας άνθρωπος μόνος.


Άμυ



Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

Καλή κι ευλογημένη χρονιά με χαμόγελα!



Εμείς και φέτος σε πείσμα των καιρών θα χαμογελάμε κι ας μην είναι όλα τέλεια στην ζωή μας. Δεν ζητάμε την τελειότητα αλλά την ομορφιά. Άλλωστε η ομορφιά κατοικεί μέσα στην ατέλεια, στην αδυναμία, στα δύσκολα, σε εκείνα που πολλές φορές μας πονάνε. Είμαστε όμορφοι όχι γιατί είμαστε τέλειοι αλλά γιατί είμαστε ανθρώπινοι. Όπως σοφά αναφέρει κι ένας όμορφος αγιορείτης γέροντας, από αυτούς που δεν φοράνε την στολή της πνευματικότητας, "εαν θέλεις στην ζωή αυτή να είναι όλα τέλεια και τακτοποιημένα, τότε δεν επιθυμείς την Βασιλεία του Θεού".

π.Λίβυος