«Στον μορφωμένο άνθρωπο που οδηγήθηκε στη διαπίστωση ότι κάτι υπάρχει»
Μου γράφεις ότι εν τέλει πρέπει να υπάρχει «κάτι».
Διάβασες,λες,ένα βιβλίο ενός μεγάλου αστρονόμου περί αστέρων και υπέπεσε στην αντίληψη σου ο ισχυρισμός αυτού του λαμπρού επιστήμονα:«Χωρίς Θεό τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να κατανοηθεί ούτε να εξηγηθεί».Εξ αυτού οδηγήθηκες στο συμπέρασμα ότι «κάτι» υπάρχει.
Απλά πες υπάρχει Θεός και να είσαι χαρούμενος!
Έτσι μιλούν πολλοί μορφωμένοι άνθρωποι:Υπάρχει «κάτι».Αλλά εάν εσύ μένεις ως το τέλος της ζωής σου σ' αυτήν την έκφραση,όλη η ζωή σου θα είναι ένα τίποτα.
Μια στιγμιαία διαπίστωση ότι υπάρχει κάποια μυστηριώδης μεγάλη δύναμη πίσω απ' τον ορατό κόσμο,δεν αποτελεί ούτε κατά το ελάχιστο πίστη,ζωοποιό και καρποφόρα,η οποία μας φωτίζει τον δρόμο και μας δείχνει τον στόχο μας.
Το να λέμε μόνο ότι «κάτι» υπάρχει δεν σημαίνει ότι βγήκαμε στο φως της ημέρας.Αυτό μόλις και μετά βίας σημαίνει ότι ο ταξιδιώτης διέσχισε το σκοτάδι του μεσονυκτίου με τις ίριδες διεσταλμένες διαισθανόμενος το λυκαυγές της ανατολής.Αλλά από εκεί έως το να φθάσει ο ήλιος στην κορυφή είναι μακρύς ο δρόμος.Βιάσου να μην σε προφτάσει ο θάνατος σ' αυτό το σκοτάδι.Να μπορείς τουλάχιστον να λες υπάρχει «Κάποιος» για να φέρει την αυγή στη ζωή σου.
Γνώρισε τον Δημιουργό σου αγαπητέ αδελφέ.Αυτό είναι πιο σημαντικό από την γνώση των δημιουργημάτων Του.Μην παραμένεις στην κοινωνία εκείνων για τους οποίους ο απόστολος λυπάται λέγοντας: «Εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν τη κτίσει παρά τον κτίσαντα»(Ρωμ.1,25).
Ο Ύψιστος καλλιτέχνης στέκει δίπλα στα έργα Του.Εσύ κοιτάζεις πιο πολύ τις καλλιτεχνικές δημιουργίες Του,οι οποίες μέχρι ενός σημείου ανοίγουν τα μάτια και κατόπιν τυφλώνουν.Γιατί δεν πλησιάζεις τον Καλλιτέχνη και δεν Τον γνωρίζεις και δεν Του συστήνεσαι;Ο Χριστός γι' αυτό ήρθε στον κόσμο,για να σου απλώσει το χέρι και να σε οδηγήσει.
Αυτά στα γράφω επειδή μόλις γύρισα από μια κηδεία.Πέθανε ένας άξιος νέος στην Αχρίδα.Στο νεκρικό φέρετρο το πρόσωπο του ήταν φωτεινό,φωτεινότερο από όταν ήταν ζωντανός.Έζησε με πίστη και συγχωρέθηκε πλήρης πίστεως.Πολύ νέος,αλλά σώφρων.Ενώ εσύ είσαι ήδη πολύ μεγαλύτερος του.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται... »
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Εκδόσεις Εν πλω~
Μου γράφεις ότι εν τέλει πρέπει να υπάρχει «κάτι».
Διάβασες,λες,ένα βιβλίο ενός μεγάλου αστρονόμου περί αστέρων και υπέπεσε στην αντίληψη σου ο ισχυρισμός αυτού του λαμπρού επιστήμονα:«Χωρίς Θεό τίποτα στον κόσμο δεν μπορεί να κατανοηθεί ούτε να εξηγηθεί».Εξ αυτού οδηγήθηκες στο συμπέρασμα ότι «κάτι» υπάρχει.
Απλά πες υπάρχει Θεός και να είσαι χαρούμενος!
Έτσι μιλούν πολλοί μορφωμένοι άνθρωποι:Υπάρχει «κάτι».Αλλά εάν εσύ μένεις ως το τέλος της ζωής σου σ' αυτήν την έκφραση,όλη η ζωή σου θα είναι ένα τίποτα.
Μια στιγμιαία διαπίστωση ότι υπάρχει κάποια μυστηριώδης μεγάλη δύναμη πίσω απ' τον ορατό κόσμο,δεν αποτελεί ούτε κατά το ελάχιστο πίστη,ζωοποιό και καρποφόρα,η οποία μας φωτίζει τον δρόμο και μας δείχνει τον στόχο μας.
Το να λέμε μόνο ότι «κάτι» υπάρχει δεν σημαίνει ότι βγήκαμε στο φως της ημέρας.Αυτό μόλις και μετά βίας σημαίνει ότι ο ταξιδιώτης διέσχισε το σκοτάδι του μεσονυκτίου με τις ίριδες διεσταλμένες διαισθανόμενος το λυκαυγές της ανατολής.Αλλά από εκεί έως το να φθάσει ο ήλιος στην κορυφή είναι μακρύς ο δρόμος.Βιάσου να μην σε προφτάσει ο θάνατος σ' αυτό το σκοτάδι.Να μπορείς τουλάχιστον να λες υπάρχει «Κάποιος» για να φέρει την αυγή στη ζωή σου.
Γνώρισε τον Δημιουργό σου αγαπητέ αδελφέ.Αυτό είναι πιο σημαντικό από την γνώση των δημιουργημάτων Του.Μην παραμένεις στην κοινωνία εκείνων για τους οποίους ο απόστολος λυπάται λέγοντας: «Εσεβάσθησαν και ελάτρευσαν τη κτίσει παρά τον κτίσαντα»(Ρωμ.1,25).
Ο Ύψιστος καλλιτέχνης στέκει δίπλα στα έργα Του.Εσύ κοιτάζεις πιο πολύ τις καλλιτεχνικές δημιουργίες Του,οι οποίες μέχρι ενός σημείου ανοίγουν τα μάτια και κατόπιν τυφλώνουν.Γιατί δεν πλησιάζεις τον Καλλιτέχνη και δεν Τον γνωρίζεις και δεν Του συστήνεσαι;Ο Χριστός γι' αυτό ήρθε στον κόσμο,για να σου απλώσει το χέρι και να σε οδηγήσει.
Αυτά στα γράφω επειδή μόλις γύρισα από μια κηδεία.Πέθανε ένας άξιος νέος στην Αχρίδα.Στο νεκρικό φέρετρο το πρόσωπο του ήταν φωτεινό,φωτεινότερο από όταν ήταν ζωντανός.Έζησε με πίστη και συγχωρέθηκε πλήρης πίστεως.Πολύ νέος,αλλά σώφρων.Ενώ εσύ είσαι ήδη πολύ μεγαλύτερος του.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Δρόμος δίχως Θεό δεν αντέχεται... »
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς Εκδόσεις Εν πλω~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θερμή παράκληση τα σχόλια να γίνονται με ελληνικούς χαρακτήρες:)