Αξίζει για μερικά πράγματα να περιμένεις. Είναι ανάγκη να περιμένεις. Εργάζεται ο Θεός. Μόνο που έχει τους δικούς του ρυθμούς. Ο Θεός εργάζεται πολύ υπομονετικά. Κι η φύση το ίδιο κάνει. Ένα λουλουδάκι θ’ ανθίσει όταν έρθει η ώρα του. Όλα αυτά αλλάζουν, αλλά σε πολύ διαφορετικούς ρυθμούς απ’ αυτούς που μας έχει συνηθίσει η τρελή κοινωνία μας. Αυτό το τρέξιμο, αυτός ο πανικός η ταραχή που μας κάνει όλους τόσο πολύ βιαστικούς, αφήνουν τον Θεό αμέτοχο. Ο Θεός δεν μπαίνει σ’ αυτούς τους τρελούς ρυθμούς μας. Κινείται στους ρυθμούς της δικής του αγάπης και της δικής του υπομονής.
Γέροντας Νεκτάριος Βιτάλης
πηγή:http://istologio.org/
Δηλαδή ο Θεός πίνει φραπέ. Το κάνει καφενείο. Εμά στα λόγια μου έρχονται όλοι. Προς τι τόση βιασύνη ρε παιδιά; Χαλαρά με ηρεμία...Πού το κακό στο να είμαστε αργοί. (Πολύ ωραίο το backround!) Πού το ξετρύπωσες;
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαχαχαχα!ο άνθρωπος δεν είναι και πολύ φίλος με την υπομονή...!
Διαγραφή*δεν θυμάμαι...τυχαία το βρήκα στο ίντερνετ...
Συμφωνώ...αξίζει να περιμένεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ωραίο να αφήνεις τον Θεό να χτίζει την ζωή σου, αρκεί να μην κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις για τον τρόπο που την χτίζει!!!!
Υπομονή Άμυ μου.....τα καλύτερα έρχονται :)
έτσι ακριβώς Ωραιοζήλη μου!
Διαγραφήαμήν!!!:))