Κουράστηκα να κρίνεται όλη η ζωή μου στην ματιά του άλλου.
Όλο ζητάει, όλο επιθυμεί, όλο κρίνει και επικρίνει την ζωή μου.
Μονάχα στα μάτια σου Χριστέ βρίσκω την ανάπαυση, γιατί ξέρω ότι με γνωρίζεις χωρίς να σου μιλώ, ότι με αγαπάς χωρίς να σου δίνω,
δε με κρίνεις κι ας είναι η ζωή μου διαλυμένη,
δεν περιμένεις τίποτε από μένα παρά μονάχα εμένα.
Με σώζεις κι ας είμαι για την κόλαση
κοιμήθηκα σε πολλές αγκαλιές Χριστέ μου, μα μονάχα η δική σου μοσχοβολούσε…
π.Λίβυος
Γράφει πραγματικά υπέροχα ο π.Λίβυος!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ :)
Nαι!!!!!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Ωραιοζήλη μου:)