Δεν ήσουν καλά, κι ένιωσες την ανάγκη να κάνεις μια βόλτα με το αυτοκίνητο, να σε χτυπήσει λίγος αέρας, να δεις την φύση, τους ανθρώπους, να ακούσεις δυνατά μουσική στο ραδιόφωνο....
Όταν γύρισες μου είπες, ξεκουράστηκα, ηρέμησα, έφυγε ένα μαύρο σύννεφο από πάνω μου, ένιωσα ο Θεός να γεμίζει την ύπαρξη μου με την Παρουσία Του, μέσα από τους ήχους και τα χρώματα.
Ανάστησε την ψυχή μου, από τον Άδη της θλίψης που είχα περιπέσει...
-Γίνεται αυτό πάτερ; Στο αμάξι, στην βόλτα, με μουσική;
-Όλα γίνονται. Ποιος είμαι εγώ που θα πω του Θεού με πια μορφή και τρόπο θα κοινωνήσει με την καρδιά ενός ανθρώπου. Άλλωστε μας έχει συνηθίσει στις εκπλήξεις, μας έχει δείξει ότι οι δρόμοι που συναντά τους ανθρώπους είναι παράδοξοι στην δική μας λογική και ηθική.
Οπότε κράτα αυτή την ειρήνη και μην αναλύεις. Πε
ς ευχαριστώ, δοξολόγησε και σώπασε.... μην ξυπνήσει και πάλι το κακό.
π.Λίβυος
καλημερα καλη μου φιλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλη, ευλογημενη εβδομαδα να εχουμε!
Ποσο δικαιο εχει σε αυτο !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μετα σου λεν η μουσικη ειναι αμαρτια...
Καλημερα Αμυ μου..