Δημοσιεύω και πάλι με το πρωτότυπο κείμενο πλέον..και με την υπογραφή του πραγματικού κατόχου του...θα παρακαλούσα πολύ να σεβόμαστε τα κείμενα των άλλων...
όταν πρόκειται να αναδημοσιεύσουμε κάτι,καλό θα ήταν να το μεταφέρουμε όπως ακριβώς είναι,και πάντα συνοδευόμενο με την πηγή από όπου το βρήκαμε...
όσο για την υπογραφή...θεωρώ πραγματικά άσκοπο και ασεβή το να οικειποιούμαστε κάτι που δεν μας ανήκει...
Στην εκκλησία, σε ένα δωμάτιο ή ακόμα και στο δρόμο. Αλλά να κάνω προσπάθειες να ψάχνω για το Χριστό. Να μην περιμένω να έρθει η ώρα της κυριακάτικης Λειτουργίας (ουφ, κουράγιο τελειώνει! υπομονή, μισή ώρα έμεινε ακόμα). Αλλά να ψάχνω, να αναζητώ τον Θεό...
Έχεις δει αγίους ανθρώπους; Μοναχούς, ασκητές, αγιορείτες ακόμα και ανθρώπους απλούς, οικογενειάρχες; Οι άγιοι άνθρωποι δε λένε πολλά. Δε μιλάνε πολύ. Και "καλημέρα" να σου πουν, αυτό εντυπώνεται στην ψυχή σου. Ελκύεσαι, μαλακώνεις, παίρνεις χάρη, Φωτίζεσαι... Έτσι πρέπει να προσπαθούμε να είμαστε, να γινόμαστε.
Όχι πολλά λόγια και θεωρίες και ωραίες έξυπνες φράσεις και κουβέντες... Αυτά δεν έχουν νόημα. Χάνονται, ξεθωριάζουν, σβήνουν, ξεχνιούνται. Μια προσευχή, όμως, ποτέ δε χάνεται. Ποτέ δε σβήνεται...
Εύχομαι να γίνεις και συ άνθρωπος τέτοιος. Άνθρωπος προσευχής! Να εύχεσαι και συ για μένα...
Σεβάχ
ΥΠΕΡΟΧΟ !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο ξημέρωμα Μαράκι μου καλό:))
ΔιαγραφήΝα προσεύχεται η καρδιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μιλάει η ψυχή...
Μεγάλες αλήθειες που, συνήθως, σε κατάσταση ταπείνωσης βρίσκεις. Ευτυχισμένος αυτός που το καταφέρνει μόνος του, πριν ταπεινωθεί απ' την ζωή!
Ευλογημένοι και οι 2, όμως, ε;!
ΥΓ Πολύ όμορφο!
Σίγουρα κι οι δυο ευλογημένοι!
ΔιαγραφήΚι όταν γίνεται μετά από ταπείνωση μπορεί να ΄ναι πιο δύσκολο αλλά ίσως...είναι διπλό το κέρδος...αρκεί να μην ξεχνάμε:)
ΥΓ:Σ'ευχαριστώ:)
Τι όμορφο κι εγώ θα το θέλα.... :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό απόγευμα Άμυ μου!
Στο εύχομαι Ωραιοζήλη μου!
ΔιαγραφήΚαι σε 'σένα και σε όλους όσους το ποθούμε!
Καλό μεσημέρι καλή μου:)
Καλησπέρα Άμυ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε ξέρω γιατί, αλλά η Ίρις έχει κόψει το μισό κείμενό μου (http://aoratigonia.blogspot.gr/2011/08/blog-post_21.html) και το'κανε δικό της.
Δε με πειράζει καθόλου το να παίρνει κάποιος κείμενά μου και να τα δημοσιεύει αλλού (ίσα-ίσα με τιμά και με κάνει να χαίρομαι!). Αλλά -δυστυχώς- έχω δει πάρα πολλά κείμενά μου να τα χρησιμοποιούν άλλοι υπογράφοντάς τα ως δικά τους είτε αυτούσια είτε αλλαγμένα κ κομμένα.
Και δε ξέρω πια τι πρέπει να κάνω...
Kαλησπέρα καλέ μου Σεβάχ!
ΔιαγραφήΠραγματικά με ενοχλεί πολύ όταν οικειποιείται κάποιος κάτι που δεν του ανοίκει....είμαι της απόψης πως όταν σου αρέσει κάτι και εφόσον ο κάτοχος του επιτρέπει την αντιγραφή μπορείς να το πάρεις αλλά πάντα αναφέροντας την πηγή...και φυσικά όπως είναι,όχι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του καθενός!!!
Σπεύδω να διορθώσω την ανάρτηση και σ'ευχαριστώ πολύ που με ενημέρωσες!
Την αγάπη μου,καλό απόγευμα:))
Σ'ευχαριστώ, Άμυ μου.
ΔιαγραφήΚάνε έναν κόπο να στείλεις μήνυμα κ στην "Ίρις" κ πες της πως καλό είναι να χρησιμοποιεί τις αναρτήσεις ολόκληρες κ με το copyright της σελίδας/ες που οικειοποιήθηκε. Αν δε θες, στείλε μου το link της να της μιλήσω ο ίδιος.
Σ'ευχαριστώ κ πάλι :)
Σεβάχ μου δεν ξέρω πως μπορώ να βρω τη συγκεκριμένη κοπέλα γιατί το κείμενο μου το έστειλε ένας φίλος σε mail και έτσι το ανέβασα...
ΔιαγραφήΕγώ σ'ευχαριστώ:))
κάτι βρήκα!τσέκαρε τα mail σου!:)
ΔιαγραφήΠόσο όμορφο και πόσο αληθινό!Να είσαι σε μια διαρκή επικοινωνία με τον Χριστό, όπου κι αν βρίσκεσαι με λόγια απλά, που πηγάζουν όμως ειλικρινά μέσα από τη ψυχή σου.Να είστε καλά και οι δυο σας, ο Σεβάχ που το έγραψε και εσύ που με σεβασμό το αναδημοσίευσες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστούμε από καρδιάς Georgette!
ΔιαγραφήNα είσαι καλά και πάντα με χαμόγελο εύχομαι:)